王野〔宋朝〕
抛却林泉趣,卓庵临近村。
两窗吞日月,一室养乾坤。
菊露秋篱重,松风午枕喧。
蒲团数胎息,不肯学傍门。
两窗吞日月,一室养乾坤。
菊露秋篱重,松风午枕喧。
蒲团数胎息,不肯学傍门。
古诗韵典网提供《题凝神庵》的原文、翻译、注释、赏析等详细信息。《题凝神庵》出自王野的作品。
转载请注明:原文链接 | https://www.gsydw.com/shiwen/195873.html
雨重垂杨绿未乾,一渠流碧弄潺潺。
暝鸦过尽东风恶,独倚衡门看远山。
竹院闲来春正迟,箨龙犹自有孙枝。
野夫岂识寻芳意,为爱光风面面吹。
轻霜临菊月,细雨似梅天。
莫道春随风雨过,化工昨夜到桑麻。
三十六洞天下奇,三十六峰名武夷。
武夷山中溪九曲,曲曲泻出清涟漪。
溪南溪北山对立,拔地插天几千尺。
或如丹砂丹,或如碧玉碧。
东望开楼台,南顾俨城壁。
廪庾积其西,车盖列其北。
磊磊落落不可名,怪怪奇奇神所刻。
草木不移寒暑心,岩峦长带烟霞色。
太玄姥,武夷君,幔亭虹桥凌紫云。
曾孙宴罢桑海变,长琴短鼓空纷纷。
魏公子,张真人,嗜酒一谪八百春。
功成白日生羽翼,巅崖灵蜕犹如新。
我欲冥搜极幽远,棹船朝去暮忘返。
峰回嶂合忽复迷,安得飞梯宿云巘。
鸾鹤去兮猿猱啼,恍空中兮闻金鸡。
石啮足兮溅溅,风吹衣兮凄凄,洄洑萦折。
谽谺崔嵬,石堂真馆豁然而中开。
壑舟不坠栈不朽,至今药炉丹鼎髣髴千仞之层崖。
目亦不能尽,心亦不能恻。
桃源风景未复见,柯山日月难重得。
鼓余枻兮潺湲,乘惊波兮下前滩。
瞬息兮回首,失向来兮巑岏。
呜呼,列仙高拱兮宅玄都,二圣继御兮恢炎图。
措斯世于平乂,应皇家兮瑶符。
臣守藩兮南国,臣倾心兮北极。
山之高兮水之深,祝吾皇兮寿千亿。